NAE fellow
Naam: Marieke Huisman Specialisme: software reliability Organisatie: – UTwente

De creativiteit om de oplossing te bedenken blijft de kern van de informatica

Ik ben Marieke Huisman, hoogleraar software reliability aan de Universiteit Twente. Ik doe daar onderzoek naar technieken die softwareontwikkelaars kunnen gebruiken om minder fouten te maken bij het maken van software. Onze technieken maken gebruik van formele logica’s, en in het ideale geval kunnen ze ook gebruikt worden om te laten zien dat de software precies doet wat het zou moeten doen. Daarnaast ben ik bestuurlijk actief, onder andere als afdelingsvoorzitter informatica in Twente, bij het Informatica Platform Nederland (IPN) en in Versen, de Vereniging van Nederlandse software onderzoekers.
Wat verwondert je aan je vakgebied?
Alle recente ontwikkelingen rondom AI hebben natuurlijk een grote impact op hoe we naar het software-ontwikkelproces kijken. Het is daardoor veel makkelijker geworden om snel code te schrijven, maar het betekent ook dat het nog eens extra belangrijk wordt om te kunnen controleren dat software altijd doet wat het zou moeten doen, en dat het veilig is om het te gebruiken. Maar mijn echte verwondering blijft toch bij de kern van de informatica: je hebt een probleem wat je kunt zien als een soort puzzel en voor deze puzzel bedenk je een algoritme dat beschrijft hoe je de puzzel gaat oplossen. Als je deze oplossing dan hebt, dan kun je dit implementeren, en zien dat het werkt. Maar de echte creativiteit en dat waar ik enthousiast van word, blijft het vinden van die oplossing voor de puzzel. Voor het implementeren van de oplossing kun je dan tegenwoordig AI gebruiken, maar die creativiteit om de oplossing te bedenken blijft toch de kern van de informatica.  

Wat heeft je in je jeugd doen kiezen voor een technische opleiding?

Mijn favoriete vakken op de middelbare school waren wiskunde en geschiedenis. Toen ik een studie moest kiezen, was het voor mij snel duidelijk dat ik iets wilde doen waarbij wiskunde belangrijk was, maar waar ik dit ook op een praktische manier zou kunnen toepassen. Voor mij was informatica de perfecte invulling hiervan: bij informatica combineer je fundamentele vraagstukken en inzichten met het daadwerkelijk bouwen van werkende systemen.

 Wat is de maatschappelijke footprint van je werk?

Ik probeer de laatste jaren nadrukkelijk te kijken hoe mijn onderzoeksresultaten bruikbaar gemaakt kunnen worden voor softwareontwikkelaars in bedrijven. Hiervoor is het belangrijk te begrijpen welke keuzes zij maken bij het schrijven van software. Toen ik begon met mijn onderzoek naar de correctheid van software was de grote uitdaging om een heel complex algoritme correct te kunnen bewijzen, en was het geen probleem als er veel handmatige stappen nodig waren. In de praktijk proberen mensen juist om hun software zo simpel mogelijk te houden, zodat ze er later bijvoorbeeld nog makkelijk veranderingen in kunnen maken. Daarnaast is het van belang dat ze hun software snel kunnen ontwikkelen. Dat betekent dat de technieken die ik ontwikkel om garanties te kunnen geven over software dus meer gericht kunnen worden op deze relatief simpelere code, en dat we daarbij dan kunnen proberen om het proces zoveel mogelijk te automatiseren. Om dit te bereiken proberen we regelmatig onze technieken toe te passen op concrete case studies van onze industriële contacten.

Wat bewonder je in een leider en waarom?

Ik bewonder leiders die ambities combineren met een goede balans tussen werk en privé, en die het lukt om een goede afweging te maken van hun eigen prioriteiten. Zulke leiders kunnen ook andere mensen helpen bij het maken van dit soort afwegingen.

Wat doe je in je vrije tijd?

Niets heerlijker dan een zaterdagochtend op de bank met de krant. En als de krant dan uit is, dan verder met een boek of een mooie serie, of een bordspel met mijn kinderen. Daarnaast ben ik actief bij de voetbalclub van mijn kinderen, op dit moment als scheidsrechter coördinator en toernooiorganisator. Naast dat ik het leuk vind om daar dingen te regelen, is dit voor mij ook een manier om uit de universitaire bubbel te stappen.

Als je een reis mag maken, waar gaat die naar toe?

Nieuw-Zeeland staat nog altijd op mijn verlanglijstje, maar ik kijk nu ook al uit naar het weekje Zeeland in februari.

Wat is je recentste persoonlijke duurzame activiteit geweest?

Afgelopen zomer hebben we ons garagedak laten vernieuwen en toen hebben we er een groen dak van laten maken. Elke keer als ik ons garagedak nu zie, geeft me dat weer een positief gevoel. Daarnaast probeer ik altijd zoveel mogelijk met de fiets en de trein te doen.