
Naam: Sefora Tunc
Specialisme: digital health
Organisatie: Universitätsklinikum Münster
We zullen opnieuw moeten nadenken over hoe we met data omgaan
Wat verwondert je aan je vakgebied?
Wat heeft je in je jeugd doen kiezen voor een technische opleiding?
Ik begon met de bachelor Creative Technology, een brede studie waarin ik experimenteerde met techniek, design en programmeren. Daar ontdekte ik mijn liefde voor industrieel ontwerpen: ideeën tastbaar maken, gebruikers betrekken, itereren en bouwen met impact. Daarom vervolgde ik mijn pad met een master Industrial Design Engineering. De combinatie van techniek en mensgericht denken bleek precies mijn kracht.
Wat is de maatschappelijke footprint van je werk?
Mijn werk draait om het ontwikkelen en toepassen van technologie die maatschappelijke waarde creëert binnen de zorg. Ik ben gestart met onderzoek naar hoe we ouderen kunnen betrekken bij eHealth, maar bleef daarin vooral aan de theoretische kant. Daarom heb ik de stap naar ondernemerschap gezet en ‘ibilight’ ontwikkeld – een ontwerp tegen eenzaamheid onder ouderen, die vaak tot lichamelijke en mentale klachten leidt. Ik heb enkele ouderen kunnen helpen, maar opschaling lukte niet. Daarom ben ik tijdelijk overgestapt naar een innovatiebureau met een venture builder, om de vaardigheden te leren die ik toen miste. Die ervaring gebruik ik nu als digital health expert binnen het Universitätsklinikum Münster, waar ik onderzoek hoe we technologie kunnen inzetten om concrete knelpunten in de zorg op te lossen. Bijvoorbeeld betere borstvoedingsondersteuning op de NICU of automatische verslaglegging na operaties, zodat artsen meer tijd met hun patiënten kunnen doorbrengen. Ik zie mijn werk als een leerproces in impact maken: van theoretisch, naar persoonlijk, naar structureel. De volgende stap is het vinden van het juiste probleem om op te lossen – zodat ik opnieuw kan ondernemen, maar dit keer met meer ervaring en op grotere schaal maatschappelijke waarde kan creëren.
Wat doe je in je vrije tijd?
Ik heb een klein dochtertje en breng mijn vrije tijd het liefst met haar door. We knutselen, spelen en zijn graag creatief bezig. Daarnaast hou ik van koken en probeer ik regelmatig nieuwe recepten uit – vooral uit keukens van over de hele wereld. Eten verbindt, net als ontwerpen eigenlijk. Ook ondersteun ik graag projecten binnen mijn netwerk waar ik iets kan bijdragen met mijn vaardigheden. Zo werk ik momenteel samen met mijn 75-jarige oom aan een boek over Tur Abdin – de regio waar onze familie vandaan komt. Hij heeft er veertig jaar lang foto’s gemaakt, en het voelt bijzonder om dat erfgoed samen vast te leggen.
Wat is je recentste persoonlijke duurzame activiteit geweest?
Wij hebben recent zonnepanelen geïnstalleerd en ons huis volledig laten isoleren. Ook maak ik graag gebruik van Too Good To Go om voedselverspilling tegen te gaan. Ik vind het leuk om verrast te worden door wat er in de zakjes van de bakker zit. Een simpele manier om duurzaam te leven én nieuwe smaken te ontdekken!
Wie heeft je het meest geïnspireerd en waarom?
Mijn ouders. Hun verhaal is niet uniek, maar voor mij wel bepalend. Ze zijn als kinderen met hun families naar Europa gevlucht, als christelijke minderheid uit een regio waar weinig toekomst voor hen was. Hier begonnen ze vanaf nul, en hebben door hard werken en slimme keuzes een stabiel leven opgebouwd. Inmiddels zijn ze met vervroegd pensioen en goed geïntegreerd. Wat ik van hen heb meegekregen – veerkracht, nuchterheid en een sterk verantwoordelijkheidsgevoel – vormt nog steeds de basis van hoe ik werk en leef.